Ochrona Dzieci i Młodzieży
Głównymi założeniami na których opiera się praca duszpasterska, apostolska i wychowawcza w Dziełach Zgromadzenia Zakonnego Małe Dzieło Boskiej Opatrzności – Orioniści Prowincja Polska, to przede wszystkim kształtowanie i rozwijanie w młodych ludziach miłości do Boga i bliźniego, umiłowania do czynienia dobra, a przy tym unikanie zła, wpajanie poszanowania i zrozumienia względem drugiego człowieka i jego potrzeb. Stąd potrzeba klarownych zasad pracy z młodym człowiekiem, wytycznych ukierunkowujących te pracę tak, aby dobro powierzonych naszej trosce osób dla wszystkich było dobrem naczelnym.
Szczegółowych informacji o:
- normach i wytycznych, oraz procedurze ochrony małoletnich w praktyce wychowawczej i duszpasterskiej Zgromadzenia Zakonnego Księży Orionistów Prowincji Polskiej,
- pomocy ofiarom nadużyć seksualnych i pokrzywdzonych przez osoby duchowne,
- pomocy duszpasterskiej,
udzielają
Delegat ds. Ochrony Dzieci i Młodzieży
Ks. dr Bogusław Block FDP
kom: 601 165 240
delegat@orione.pl
Duszpasterz ds. pomocy ofiarom nadużyć
Ks. Adam Gołębiak FDP
duszpasterz@orione.pl
STANDARDY OCHRONY MAŁOLETNICH, OSÓB Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ ORAZ INNYCH OSÓB BEZBRONNYCH
ZGROMADZENIA MAŁE DZIEŁO BOSKIEJ OPATRZNOŚCI W CENTRUM KSIĘDZA ORIONE W KALISZU, UL. KOŚCIUSZKI 24
Skorzystano ze wzoru „Standardów ochrony dzieci w duszpasterstwie parafialnym”, który został przygotowany w ramach projektu Centrum Ochrony Dziecka „Standardy ochrony dzieci w Kościele katolickim w Polsce”.
SPIS TREŚCI
WSTĘP
TERMINY
STANDARD I – POLITYKA BEZPIECZEŃSTWA – STWORZENIE I ZACHOWANIE BEZPIECZNEGO ŚRODOWISKA W CENTRUM KSIĘDZA ORIONE
STANDARD II – PROCEDURA INTEREWENCJI W SYTUACJI PODEJRZENIA KRZYWDZENIA LUB POSIADANIA INFORMACJI O KRZYWDZENIU osób małoletnich, osób z niepełnosprawnością oraz innych osób bezbronnych
STANDARD III – ZAPEWNIENIE OPIEKI I WSPARCIA OSOBOM SKRZYWDZONYM
MONITORING STANDARDÓW
ZASADY UDOSTĘPNIANIA STANDARDÓW
WSTĘP
Dnia 15 lutego 2024 roku weszła w życie Ustawa z dnia 28 lipca 2023 roku o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw (zwana też „ustawą Kamilka”). Ustawa ta nakłada na placówki pracujące z dziećmi, osobami niepełnosprawnymi oraz osobami bezbronnymi obowiązek wdrożenia oraz stosowania standardów ochrony ww. grup.
TERMINY
personel, pracownik – osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, umowy
cywilnoprawnej, a także wolontariusz i stażysta.
- dyrekcja – dyrektor, kierownik, prezes zarządu – osoba kierująca pracą całej
placówki.
dziecko – osoba poniżej 18. roku życia.
małoletni – w rozumieniu polskiego prawa cywilnego osoba, która nie ukończyła 18 lat lub nie zawarła małżeństwa.
nieletni – w rozumieniu prawa karnego osoba, która w momencie popełnienia czynu zabronionego nie ukończyła 17. roku życia.
Osoba bezbronna – każda osoba w wieku powyżej 18 lat, która ze względu na deficyty w obszarze zdrowia psychicznego czy/oraz fizycznego narażona jest na zwiększone ryzyko doświadczenia przemocy, np. osoby starsze, z niepełnosprawnością, chore, w depresji itp.
wiek bezwzględnej ochrony – wiek niższy niż wiek zgody. Czynność seksualna z osobą w wieku ochronnym jest czynem zabronionym (wykorzystaniem seksualnym), a osoba dopuszczająca się jej i lub doprowadzająca do niej podlega odpowiedzialności karnej. W Polsce obecnie wynosi 15 lat.
dziecko wykorzystane seksualnie – każde dziecko w wieku bezwzględnej ochrony, jeśli osoba dojrzała seksualnie, czy to przez świadome działanie, czy też przez zaniedbywanie swoich społecznych obowiązków lub obowiązków wynikających ze specyficznej odpowiedzialności za dziecko, dopuszcza się zaangażowania dziecka w jakąkolwiek aktywność natury seksualnej, której intencją jest zaspokojenie osoby dorosłej.
opiekun – osoba sprawująca pieczę nad dzieckiem, uprawniona do reprezentacji dziecka oraz posiadająca władzę prawną do dbania o interesy osobiste i majątkowe innej osoby (rodzic, rodzic zastępczy lub osoba uprawniona przez rodzica).
zgoda opiekuna – zgoda rodziców albo zgoda opiekuna, rodzica zastępczego lub opiekuna tymczasowego. Jednak w przypadku braku porozumienia między rodzicami dziecka należy poinformować rodziców o konieczności rozstrzygnięcia sprawy przez sąd rodzinny (orzeczenie sądu opiekuńczego zastępuje zgodę rodziców).
osoba dorosła bezbronna zgodnie z art. 1 ust. 2 b) Vos Estis Lux Mundi – każda osoba znajdująca się w stanie niepełnosprawności, upośledzeniu fizycznym lub psychicznym albo pozbawiona wolności osobistej, która w rzeczywistości, nawet sporadycznie, ogranicza ich zdolność zrozumienia, chęci lub przeciwstawienia się przestępstwu w inny sposób.
Formy przemocy
uwikłanie – każda relacja, w której ktoś doświadcza strachu, lęku, poczucia winy, poczucia krzywdy, frustracji, poniżenia, zniewolenia, zależności, dominacji, niemożności bycia sobą, nieszczerości, braku autentyczności, przemocy emocjonalnej, fizycznej, seksualnej czy ekonomicznej.
nadużycie – postępowanie lub czyn niezgodny z przyjętymi normami postępowania, a nadużywać oznacza użyć ponad miarę oraz wykorzystać coś w niewłaściwy sposób lub w nadmiernym stopniu (SJP).
nadużycie władzy – nadużycie stanowiska, funkcji lub obowiązku w celu wykorzystania innej osoby. Może przybierać różne formy i obejmować sytuacje, w których dana osoba ma władzę nad inną osobą na mocy swojego związku (np. pracodawca i pracownik, nauczyciel i uczeń, trener i sportowiec, rodzic lub opiekun i dziecko, duchowny/osoba zakonna i parafianin) i wykorzystuje tę władzę na swoją korzyść.
przemoc duchowa – odwoływanie się do przekonań religijnych i wiary osoby w celu wyrządzenia jej szkody. Może mieć negatywny wpływ na duchowość osoby poszkodowanej, zwłaszcza gdy dopuszcza się jej osoba posiadająca duchowy autorytet i zaufanie w Kościele.
przemoc domowa – jednorazowe lub powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie naruszające prawa lub dobra osobiste osób, w szczególności narażające na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia, naruszające godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym wolność seksualną, powodujące szkody na ich zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także wywołujące cierpienia i krzywdy moralne u osób dotkniętych przemocą (art. 2 Ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie).
zaniedbanie (wobec osoby dorosłej) – niezapewnienie przez opiekuna środków niezbędnych do życia osobie, którą się opiekuje.
przemoc wobec osób starszych – pojedyncze lub powtarzające się działanie lub brak odpowiedniego działania, mające miejsce w jakimkolwiek związku, w którym oczekuje się zaufania, które powoduje krzywdę lub cierpienie starszej osoby.
przemoc emocjonalna (dorośli) – powszechna forma przemocy mająca miejsce w bliskich związkach. Przemoc emocjonalna jest definiowana jako molestowanie, które ma miejsce, gdy dana osoba jest poddawana zachowaniom lub działaniom mającym na celu jej kontrolowanie, z zamiarem wyrządzenia jej krzywdy emocjonalnej lub strachu, poprzez manipulację, izolację lub zastraszanie.
bullying – znęcanie, zastraszanie, prześladowanie werbalne, społeczne, a także fizyczne.
gaslighting – przemoc psychiczna polegająca na manipulowania drugą osobą w taki sposób, że ofiara przemocy z czasem przestaje ufać swoim osądom, staje się zdezorientowana, zalękniona i traci zaufanie do swojej pamięci czy percepcji. Jeśli manipulacja jest stosowana stale i metodycznie, może w końcu doprowadzić do tego, że ofiara zacznie kwestionować swoje zdrowie psychiczne. W ten sposób manipulator przejmuje nad nią całkowitą kontrolę.
grooming (wobec dorosłego) – zachowania mające na celu izolację osoby, uczynienie jej zależną, skłonną do zaufania i bardziej podatną na agresywne zachowanie.
seksizm – uprzedzenie lub dyskryminacja ze względu na płeć.
seksualizacja – proces, w wyniku którego wartościowanie drugiej osoby oraz siebie samego/ siebie samej dokonywane jest przez pryzmat atrakcyjności seksualnej, uprzedmiotowienie osoby pod względem seksualnym lub narzucanie seksualności w niewłaściwy sposób (wg Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego).
cyberprzemoc – wszelka przemoc z użyciem technologii informacyjnych i komunikacyj nych – komunikatorów, czatów, stron internetowych, mediów społecznościowych, blogów, SMS-ów, MMS-ów. Może mieć formę wulgarnych wiadomości, obraźliwych komentarzy (hejt, trolling), rozpowszechniania zdjęć ukazujących dziecko w niekorzystnym świetle, zastraszania, śledzenia (cyberstalking), ujawniania tajemnic (outing) itp.
Wsparcie
Niebieska Linia – https://www.niebieskalinia.info/
procedura „Niebieskie Karty” – jest narzędziem, którego głównym celem jest zapewnienie bezpieczeństwa osobie doznającej przemocy domowej, obejmuje też współpracę przedstawicieli różnych instytucji i podmiotów, które są zobowiązane do reagowania w przypadku uzyskania informacji o wystąpieniu przemocy domowej.
Przestępstwa motywowane seksualnie
przestępstwo kanoniczne wykorzystywania seksualnego – kanoniczne przestępstwa wykorzystywania seksualnego popełniane przez duchownych lub osoby konsekrowane, którymi są: zmuszanie kogoś, za pomocą przemocy, groźby lub nadużycia władzy, do wykonywania lub poddawania się czynnościom seksualnym; wykonywanie czynności seksualnych z dzieckiem lub osobą bezbronną; produkcję, wystawianie, posiadanie lub dystrybucję, w tym drogą elektroniczną, pornografii z udziałem dzieci, a także werbowanie lub nakłanianie dziecka lub osoby bezbronnej do udziału w tworzeniu pornografii popełnione przez duchownych lub osoby zakonne, o których mowa w artykule 1 §1 a) Vos Estis Lux Mundi.
przestępstwa przeciwko wolności seksualnej i obyczajności (art. 197-205 k.k.) – zgwałcenie (art. 197), wykorzystanie seksualne osoby bezradnej lub niepoczytalnej (art. 198), seksualne wykorzystanie zależności (art. 199), seksualne wykorzystanie dziecka (art. 200), uwodzenie dziecka poniżej lat 15 z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego lub sieci telekomunikacyjnej (art. 200a), propagowanie pedofilii (art. 200b), kazirodztwo (art. 201), pornografia (art. 202), zmuszanie do prostytucji (art. 203), czerpanie zysku z cudzego nierządu (art. 204).
Rejestr Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym – rejestr obywateli polskich, którzy dopuścili się przestępstwa z pobudek seksualnych. Składa się z Rejestru publicznego i Rejestru z dostępem ograniczonym.
Osoby dramatu
osoba pokrzywdzona – osoba fizyczna lub prawna, której dobro prawne zostało bezpośrednio naruszone lub zagrożone przez przestępstwo (art. 49 §1 k.p.k.).
osoby pokrzywdzone przemocą w rodzinie – osoby najbliższe, inne osoby pozostające w stałym lub przemijającym stosunku zależności od osoby stosującej przemoc (art. 115 §11 Ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie).
skarżący – każda osoba składająca skargę zawierającą zarzut, podejrzenie, obawę lub zgłoszenie naruszenia prawa.
podejrzany – osoba, wobec której istnieją podejrzenia popełnienia przestępstwa, ale nie postawiono jeszcze zarzutów.
oskarżony – osoba, której postawiono zarzuty karne.
przestępca seksualny – osoba, która przyznała się do wykorzystania seksualnego lub której odpowiedzialność za wykorzystanie została orzeczona przez właściwy sąd i/lub procedurę kościelną.
Zespół ds. Prewencji i jego praca
osoba odpowiedzialna za standardy ochrony dzieci – osoba wyznaczona przez przełożonego danego dzieła duszpasterskiego, danej grupy parafialnej, np. ministrantów, sprawująca nadzór nad prawidłowym stosowaniem standardów ochrony dzieci.
osoba zaufana – osoba wyznaczona przez przełożonego danego dzieła duszpasterskiego, ciesząca się zaufaniem i odpowiednio przygotowana, odpowiedzialna za przyjmowanie zgłoszeń o zdarzeniach dotyczących przemocy.
osoba odpowiedzialna za interwencję – zarządca placówki (proboszcz) odpowiedzialny za podejmowanie interwencji w przypadku zaistnienia przemocy.
kompetencje miękkie – umiejętności psychospołeczne, np. komunikatywność, asertywność.
konflikt interesów – sytuacja (postrzegana lub rzeczywista), w której powstaje konflikt pomiędzy obowiązkami służbowymi danej osoby a jej prywatnymi interesami, który może mieć wpływ na wykonywanie tych obowiązków. Taki konflikt zazwyczaj wiąże się z przeciwstawnymi zasadami lub niezgodnymi życzeniami lub potrzebami i może wystąpić, gdy osoba pełni wiele ról.
lojalność środowiskowa – silna lojalność wobec danego środowiska, grupy ludzi, wspólnoty, instytucji, przełożonego itp., która może przyjmować formy pozytywne, np. dochowanie tajemnicy, lub negatywne, np. niereagowanie bądź zaprzeczanie przemocy.
dane osobowe – wszelkie informacje dotyczące zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania żyjącej osoby fizycznej, a także poszczególne informacje, które w połączeniu ze sobą mogą prowadzić do zidentyfikowania tożsamości danej osoby.
wniosek o wgląd w sytuację rodziny – pismo może zostać złożone przez każdą osobę fizyczną i prawną, która chce, aby sąd zbadał aktualną sytuację rodzinną. Wniosek nie podlega żadnej opłacie sądowej, może być złożony w każdej chwili i w przypadku jego odrzucenia przez sąd nie rodzi żadnych negatywnych konsekwencji wobec wnioskodawcy.
Formy przemocy wobec dziecka
przemoc wobec dzieci – wszelkie formy złego traktowania fizycznego i/lub emocjonalnego, wykorzystywania seksualnego, zaniedbania lub niedbałego traktowania, wyzysku komercyjnego lub innego, skutkujące rzeczywistą lub potencjalną szkodą dla zdrowia, przetrwania, rozwoju lub godności dziecka w kontekście relacji odpowiedzialności, zaufania lub siły. Dzieli się powszechnie na pięć podtypów: przemoc fizyczna, znęcanie się emocjonalne/psychiczne, zaniedbanie, narażenie na przemoc w rodzinie, wykorzystywanie seksualne. W kontekście Kościoła katolickiego ważne jest także uznanie przemocy duchowej za dodatkowy podtyp przemocy:
- przemoc fizyczna to przemoc, w wyniku której dziecko doznaje fizycznej krzywdy lub jest nią potencjalnie zagrożone. Krzywda ta następuje w wyniku działania bądź zaniechania działania ze strony rodzica lub innej osoby odpowiedzialnej za dziecko, lub której dziecko ufa, bądź która ma nad nim władzę. Przemoc fizyczna wobec dziecka może być czynnością powtarzalną lub jednorazową.
- przemoc psychiczna i emocjonalna to przewlekła, niefizyczna, szkodliwa interakcja wobec dziecka, obejmująca zarówno działania, jak i zaniechania. Zaliczamy do niej m.in. niedostępność emocjonalną, zaniedbywanie emocjonalne, relację z dzieckiem opartą na wrogości, obwinianiu, oczernianiu, odrzucaniu, nieodpowiednie rozwojowo lub niekonsekwentne interakcje z dzieckiem, niedostrzeganie lub nieuznawanie indywidualności dziecka i jego granic psychicznych.
- zaniedbywanie dziecka to chroniczne lub incydentalne niezaspokajanie jego podstawowych potrzeb fizycznych/psychicznych i/lub nierespektowanie jego podstawowych praw, powodujące zaburzenia jego zdrowia i/lub trudności w rozwoju. Do zaniedbywania dochodzi w relacji dziecka z osobą, która jest zobowiązana do opieki, wychowania, troski i ochrony dziecka.
- narażenie na przemoc w rodzinie – forma psychicznego znęcania się nad dzieckiem, w której dziecko jest obecne – słyszy lub widzi – gdy inny członek rodziny doświadcza przemocy fizycznej, psychicznej lub seksualnej albo widzi szkody wyrządzone osobom lub mieniu w wyniku agresywnego zachowania członka rodziny.
- wykorzystywanie seksualne dziecka – wykorzystanie seksualne dziecka to włączanie dziecka w aktywność seksualną, której nie jest ono w stanie w pełni zrozumieć i udzielić na nią świadomej zgody i/lub na którą nie jest dojrzałe rozwojowo i nie może zgodzić się w ważny prawnie sposób i/lub która jest niezgodna z normami prawnymi lub obyczajowymi danego społeczeństwa. Z wykorzystaniem seksualnym mamy do czynienia, gdy taka aktywność wystąpi między dzieckiem a dorosłym lub dzieckiem a innym dzieckiem, jeśli te osoby ze względu na wiek bądź stopień rozwoju pozostają w relacji opieki, zależności, władzy. Celem takiej aktywności jest zaspokojenie potrzeb innej osoby. Obejmuje zachowania z kontaktem fizycznym (w tym penetracyjne) oraz bez kontaktu fizycznego, może wtedy przybrać formę seksualizacji, robienia zdjęć lub filmów wideo przedstawiających dzieci o charakterze jednoznacznie seksualnym, zmuszania dzieci do oglądania czynności seksualnych lub wzięcia w nich udziału lub zmuszania dzieci do uprawiania seksu lub angażowania się w czynności seksualne z innymi dziećmi lub dorosłymi. Obejmuje również wyzyskiwanie seksualne dzieci, czyli czerpanie zysku np. z pornografii z udziałem dzieci lub prostytucji dziecięcej. Grooming (wobec dziecka) – zachowania, których celem jest przygotowanie dziecka do wykorzystywania seksualnego. Obejmuje nawiązanie szczególnej relacji z dzieckiem, często również warunkowanie rodziców i innych dorosłych oraz osłabienie ich czujności, aby myśleli, że relacja z dzieckiem jest normalna i pozytywna.
- przemoc rówieśnicza (agresja rówieśnicza, bullying) – występuje, gdy dziecko doświadcza różnych form przemocy ze strony rówieśników, bezpośrednio lub z użyciem technologii komunikacyjnych. Ma miejsce wtedy, gdy działanie ma na celu wyrządzenie komuś przykrości lub krzywdy (intencjonalność), ma charakter systematyczny (powtarzalność), a ofiara jest słabsza od sprawcy bądź grupy sprawców. Obejmuje przemoc werbalną (np. przezywanie, dogadywanie, ośmieszanie), relacyjną (np. wykluczenie z grupy, ignorowanie, nastawianie innych przeciwko osobie), fizyczną (np. pobicie, kopanie, popychanie, szarpanie), materialną (np. kradzież, niszczenie przedmiotów) oraz elektroniczną (złośliwy SMS lub e-mail, wpis w mediach społecznościowych, umieszczanie w Internecie zdjęć lub filmów ośmieszających ofiarę), a także przemoc podczas randki ze strony chłopaka/dziewczyny.
STANDARD I
POLITYKA BEZPIECZEŃSTWA – STWORZENIE I ZACHOWANIE BEZPIECZNEGO ŚRODOWISKA W CENTRUM KSIĘDZA ORIONE
- Zasady bezpiecznej rekrutacji personelu.
– Przed zatrudnieniem nowego pracownika należy ustalić kwalifikację danej osoby oraz wykluczyć ryzyko wystąpienia z jej strony zachowań zagrażających bezpieczeństwu osób małoletnich, osób z niepełnosprawnością oraz innych osób bezbronnych. (Kandydat do pracy musi przedłożyć informacje dotyczące wykształcenia, kwalifikacji zawodowych, przebiegu dotychczasowego zatrudnienia oraz przedłożyć informację o osobie z Krajowego Rejestru Karnego).
– Pracodawca może poprosić kandydata również o przedstawienie referencji z poprzednich miejsc zatrudnienia. Przed nawiązaniem współpracy z daną osobą placówka ma obowiązek sprawdzić czy dana osoba figuruje w Rejestrze Sprawców na Tle Seksualnym z dostępem ograniczonym. Wydruk z Rejestru należy przechowywać w aktach osobowych danego pracownika.
– Kandydat do pracy nie będący obywatelem RP przedkłada pracodawcy informację z Rejestru Karnego państwa, którego jest obywatelem.
- Osoba pracująca bezpośrednio z osobami małoletnimi, osobami z niepełnosprawnością oraz innymi osobami bezbronnymi zobowiązana jest do przedłożenia oświadczenia o zapoznaniu się ze standardami ochrony osób małoletnich, osób z niepełnosprawnością oraz innych osób bezbronnych (Załącznik 1).
Oświadczenie zostaje włączone do akt osobowych
STANDARD II
PROCEDURA INTEREWENCJI W SYTUACJI PODEJRZENIA KRZYWDZENIA LUB POSIADANIA INFORMACJI O KRZYWDZENIU osób małoletnich, osób z niepełnosprawnością oraz innych osób bezbronnych
- W przypadku podejrzenia krzywdzenia lub wiedzy na temat jego wystąpienia osoba posiadająca w/w wiedzę niezwłocznie informuje o powyższym Dyrektora Centrum Księdza Orione.
- W przypadku otrzymania zgłoszenia (patrz p. 1) Dyrektor, do czasu rozpoznania i wyjaśnienia sprawy, zawiesza pracownika którego dotyczy zgłoszenie, w szczególności odsuwa go od zadań w obszarze kontaktów z osobą pokrzywdzoną.
- W przypadku potwierdzenia zasadności zgłoszonych zarzutów, mających charakter zachowań karnych Dyrektor CKO niezwłocznie powiadamia o sytuacji Przełożonego Zgromadzenia Małe Dzieło Boskiej Opatrzności – Orioniści w Kaliszu.
- Przełożony Zgromadzenia MDBO w Kaliszu lub Dyrektor CKO składa zawiadomienie na policję lub do prokuratury.
- W przypadku krzywdzenia lub wiedzy na temat jego wystąpienia dotyczącego osoby z niepełnosprawnością w stopniu znacznym ocena możliwości wystąpienia przemocy lub innych nadużyć wobec w/w osoby dokonywana będzie we współpracy z opiekunem tej osoby lub z inną osobą mającą częsty i bezpośredni kontakt z pokrzywdzonym.
- Każdy pracownik placówki zna wewnętrzną politykę ochrony i bezpieczeństwa oraz kodeks zachowań wobec osób małoletnich, osób z niepełnosprawnością oraz innych osób bezbronnych co potwierdza podpisem pod oświadczeniem (Załącznik 2).
STANDARD III
ZAPEWNIENIE OPIEKI I WSPARCIA OSOBOM SKRZYWDZONYM
- Każda osoba skrzywdzona lub osoba wobec której występuje podejrzenie skrzywdzenia musi być traktowana z szacunkiem i troską.
- Osoba skrzywdzona musi lub jej opiekun/osoba najbliższa musi otrzymać informacje o możliwych formach pomocy z której może skorzystać na terenie placówki lub poza nią.
- Osoba jak wyżej lub/oraz jej opiekun/osoba najbliższa otrzymuje informacje na temat działań podjętych w jej sprawie przez Dyrektora CKO.
- W sytuacji gdy pokrzywdzenie lub nadużycie miało miejsce wobec osoby z trudnościami w komunikacji wynikającymi z zaburzeń mowy lub niepełnosprawności intelektualnej osoba pokrzywdzona powinna mieć zapewniony dostęp do alternatywnych lub wspomagających metod komunikacji.
- Wszelkie działania oraz informacje uzyskane podczas weryfikowania podejrzenia pokrzywdzenia lub jego wystąpienia objęte są zasadą poufności.
MONITORING STANDARDÓW
- Osobą odpowiedzialną za wdrożenie oraz monitorowanie standardów ochrony osób małoletnich, osób z niepełnosprawnością oraz innych osób bezbronnych w CKO jest Dyrektor.
- Osobą odpowiedzialną za reagowanie na sygnały dotyczące pokrzywdzenia lub podejrzenie wystąpienia pokrzywdzenia oraz prowadzenie rejestru zgłoszeń jest Dyrektor CKO.
- Osobą odpowiedzialną za przeszkolenie pracowników w zakresie standardów ochrony osób małoletnich, osób z niepełnosprawnością oraz innych osób bezbronnych w CKO jest Dyrektor CKO.
- Placówka dostosowuje standardy do zgodności z obowiązującymi przepisami prawa.
ZASADY UDOSTĘPNIANIA STANDARDÓW
- Dokument Standardy ochrony osób małoletnich, osób z niepełnosprawnością oraz innych osób bezbronnych jest ogólnodostępny dla pracowników, osób zależnych oraz ich opiekunów.
- Dokument opublikowany jest na stronie internetowej Centrum Księdza Orione w Kaliszu. Adres strony internetowej udostępniony jest na tablicy informacyjnej w Centrum Księdza Orione.